Toch zijn er nog enkele uitdagingen en daar wil VanRoey.be samen met de consortium partners van Patronus een oplossing bieden:
1. Representativiteit van het virtuele scenario
Dat het scenario representatief moet zijn voor de realiteit, spreekt voor zich. Als een patiënt zich in de virtuele omgeving bevindt, moet die dezelfde beleving kunnen ervaren dan in een real-life situatie. Daarom worden er eerst prototype scenario’s ontwikkeld door Preview Labs. Als deze de gewenste representativiteit aantonen, ontwikkelt Bazookas de complete scenario’s, die op hun beurt gevalideerd worden. Dit is een intensief proces, maar de VR technologie is ondertussen ver genoeg gevorderd en de nodige processing power om realistische scenario’s te bouwen is voorhanden.
2. Een nauwkeurig algoritme om angstniveau te bepalen
De ontwikkeling van een algoritme dat aan de hand van sensordata heel nauwkeurig het angstniveau van de patiënt kan bepalen, vormt een grote uitdaging. De psychotherapeuten van The Human Link leerden ons dat met de zogenaamde SUDS-score (Subjective Units of Distress Scale), een patiënt aangeeft hoe angstig hij / zij zich voelt op dat ogenblik.
Deze informatie is nodig om de intensiteit van de prikkels – waaraan de patiënt wordt blootgesteld – waar te nemen en vervolgens de progressie op te volgen. Vandaag de dag wordt deze score bepaald door de patiënt op regelmatige basis zijn angst te laten scoren van 0 (minimaal) tot 100 (maximaal).
Imec-MICT-UGent ontwikkelt sensoren – die verwerkt kunnen worden in wearables – om allerlei lichamelijke reacties te meten. Het doel is om vervolgens objectieve angstniveaus in kaart te brengen en af te toetsen met de beleving van de patiënt. Hierdoor kan de reflectie van de patiënt aangevuld worden indien nodig. Dit maakt de behandeling nog accurater. De sensordata wordt door de onderzoekers van UGent-IDLab gebruikt om algoritmes te ontwikkelen. Een belangrijk aspect hierbij is het bepalen van factoren die een invloed hebben op de bovengenoemde SUDS-score.
3. Een adaptief VR-scenario
Het ultieme doel is een algoritme dat op basis van sensordata de SUDS-score van een patiënt bepaalt en in functie hiervan de intensiteit van de angstprikkels automatisch aangepast wordt. Het VR-scenario reageert adaptief op de beleving van de patiënt, wat een directe terugkoppeling tussen het angstniveau en de angstprikkel mogelijk maakt. Met als resultaat een betere en nauwkeurigere behandeling.
Virtual Reality maakt het mogelijk de patiënt ‘huiswerk’ mee te geven en hem zelfstandig de voorgeschreven sessies te laten afwerken. De patiënt is hierdoor niet steeds afhankelijk van de beschikbaarheid van een psychotherapeut, waardoor een snelle(re) behandeling met eveneens variatie in oefeningen mogelijk wordt.
4. Cloudplatform en dashboard
Hier heeft VanRoey.be een belangrijk aandeel in het Patronus-project. Ons IoT-team heeft hierbij 2 specifieke verantwoordelijkheden:
- De opzet van het ganse cloudplatform dat nodig is voor de datacommunicatie (Microsoft Azure);
- Het creëren van een dashboard voor de psychotherapeut: hiermee kan hij of zij sessies voor patiënten klaarzetten en voortgang opvolgen.
Zet je digitalisering in stroomversnelling. In een interactieve rondleiding tonen we hedendaagse mogelijkheden van de moderne werkplek. Zo ervaar je zelf hoe goed het werkt!
Naar een betere levenskwaliteit dankzij IoT, AI & VR
Patronus focust op de behandeling van drie angststoornissen: claustrofobie, autovrees en paniekstoornis. Daarvoor werden scenario’s in een lift en in een auto ontwikkeld, waarbij verschillende parameters via het dashboard kunnen worden ingesteld die klachten kunnen genereren waardoor angst opgewekt kan worden. Voor een paniekstoornis zijn dit bijvoorbeeld: tunnelzicht, zwarte vlekken zien of duizeligheid.
VanRoey.be is zeer tevreden dat het deel kan uitmaken van het Patronus consortium. De jarenlange ervaring in cloud infrastructuur en softwareontwikkeling, stellen ons in staat om actief bij te dragen aan dit veelbelovende project. Met een eerste proof of concept (PoC) is Patronus op het goede pad om de doelstellingen te realiseren. Er werd al heel wat data gecapteerd en er is overleg met psychotherapeuten om de relevantie van de data te onderzoeken. Een experimenteel dashboard toont de mogelijkheden van het concept en zal in latere fase verder doorontwikkeld worden.
Ondertussen wordt er verder gewerkt naar een tweede PoC, waarbij het algoritme getraind wordt en het VR-scenario adaptief werkt in functie van de SUDS-score.
